Zijn vogels soms ijdel

Toen ik recent op pad was langs onze forten (op zoek naar sneeuw en ijs) zag ik in de verte een grote zwarte gestalte zonnebaden op een dikke tak die uit het water stak. Je hoeft niet echt een groot vogelkenner te zijn om te weten dat het om een Aalscholver ging.

Ik zou nog de hele fortgracht moeten ronden om tot bij de vogel te raken. Toen ik ter plekke kwam stond er een andere fotograaf uitgebreid foto’s te maken waarbij de vogel zich fier van alle kanten toonde.

“Hoe lang kon dit geluk nog blijven duren” bedacht ik bij mezelf. Wat als er voor deze aalscholver nog een twee fotograaf bij zou komen, eveneens gewapend met een in het oog springende 600 mm lens. Zou hij het dan voor bekeken houden.. Rustig wachtte ik af en zie…  de andere fotograaf droop af, dit moest mijn moment worden !

Zoals steeds kan je ALLE foto’s aanklikken om ze in groot formaat te zien.

Toen ik om de bocht kwam zag ik dat er niet één maar twee aalscholver zaten te verpozen. De adrenaline steeg, deze kans mocht ik niet missen. Tot mijn verbazing toonden beide vogels zich van al hun kanten, ondanks dat ze me wel nauwlettend in de gaten hielden. Mijn geluk kon niet op en de Sigma 150-600mm lens bewees weer heel goed haar diensten.

 

Eerder op de dag wist ik nog enkele andere gevederde gasten op de gevoelige plaat vast te leggen. De eerste was een Vlaamse Gaai (beelden weliswaar van iets mindere kwaliteit). Daarna volgenden nog een familie Tafeleenden en  een Wilde Eend  die genoot van de late namiddagzon.

Hoewel het geen zeldzaamheden waren, is hiermee mijn vogelcollectie toch weer iets uitgebreid.

Bedankt voor uw bezoek

Volg m’n blog en blijf op de hoogte van nieuw verschenen berichten.

77 gedachten over “2024 – n° 009 – ’t Geluk lachte me toe”

  1. Hallo Rudi,
    sehr schöne Aufnahmen Und mit dem Kormoran hattest Du ja echt Glück dass der so schön da sass. Der darf gerne noch mehr kommen um mit Dir ein Fotoshooting zu machen.
    Lieber Gruss Claudia

  2. Die aalscholvers zijn toch prachtig getekend in hun verenpracht met een palet van regenboogkleuren. Schitterende kwalitatieve foto’s van je verrijkte vogelcollectie.

  3. Sam.Rappen

    Great images, Rudi! I was very interested in the “checkerboard” appearance of the Jay’s wing feathers, very unusual. Also, I loved seeing the light hash-marks made on the log by the various birds who cling to it with their clawed feet. A terrific outing!

  4. Ze schijnen overal op te duiken tegenwoordig. Het is altijd fijn om deze machtige vogel tegen te komen en inderdaad, men herkent ze al van ver hé met die éne typische pose als ze hun verenkleed laten opdrogen.

    1. Die “pose” kon ik toen jammer genoeg niet vastleggen, maar ik zag het al wel vaak. Waar water en vis zit, daar zijn reigers en aalscholvers nooit veraf hoor.

      1. Het vorige jaar ben ik opvallend veel (meer) reigers tegengekomen. Ze lijken steeds minder mensenschuw te worden.

        1. Reigers die dicht bij steden leven en dus ook in parken en soms zelfs tuinen (met vijvers) opduiken, zullen zeer zeker wennen aan mensen (tot op zekere hoogte)
          Het valt me alvast op dat reigers die je in grote natuurgebieden tegenkomt, héél schuw zijn als ze me opmerken. Dus, er is wel degelijk een verschil.
          Fijne avond nog Hilde en bedankt voor de reactie(s).

          1. Soms wel, soms niet. Ik kwam er al eens eentje tegen zomaar ergens langs een waterkant langs de Durme in Lokeren, midden in de stad (geen park of tuin met vijver) op nog geen vijf meter van m’n lens. Die bleef daar toch mooi zitten tot er een luidruchtige fietser passeerde.

  5. Erg mooi, die veren van de aalscholver. En mooi dat je je vogellijstje weer wat hebt uitgebreid, Rudi.

    1. Het was wel niet mijn eerste aalscholver hoor, maar deze kreeg ik wel heel mooi in beeld en ja, de glans op de veren is hier duidelijk waarneembaar. 🙂

Ik kijk vol verwachting uit naar jouw reactie

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.