Het tij moet keren !
Wees eerlijk, wist u dat het vandaag Word Earth Day was ?
Eigenlijk zou dit vandaag de voorpagina van alle kranten moeten halen… aan u om te kijken of er in de media ook aandacht aan besteed werd. In tijden waarin elke dag één of meerdere dier- of plantenstoorten uitsterft, waarin niet alleen microplastics maar ook tonnen ander plastic afval in de oceanen terecht komt die zowel mens als dier bedreigen, waarin we vaststellen dat onze zoetwatervoorraden alsmaar slinken door het versneld afsmelten van gletsjers, waarin het logisch lijkt dat meer geld wordt vrijgemaakt om oorlogen te voeren of om beslissingen te nemen die er voor zorgen dat de natuurlijke grondstoffen nog meer uitgeput raken dan om onderzoek te doen naar mogelijke oplossingen die ons voorbestaan zouden kunnen verzekeren of op zijn minst verlengen… In dergelijke tijden zou men toch verwachten dat deze dag de verdiende aandacht krijgt !
De aarde is niet onze eigendom, wij mensen mochten ooit deelnemen aan het wonder dat zich hier afspeelt.
De hedendaagse mens vindt het logisch dat alles wat er bestaat, ook wel iemand eigendom is en als er enige twijfel over zou bestaan, is er wel iemand die er voor zal zorgen dat het iemands eigendom wordt. Een rare gedachte, vind je ook niet ?
Maar in onze op materialisme gebaseerde maatschappij is dit iets wat iedereen als waarheid aanvaardt. Niemand die er graten in ziet en toch, dit alles is één van de belangrijkste factoren die ons bracht in de situatie waarin we ons nu in bevinden.
De mens is het enige levende wezen dat, door zijn eigen handelen, er voor aan het zorgen is dat het wonder, waarvan hij ooit deel mocht uitmaken, ten gronde zal worden gericht, tenzij…. er een wonder geschiedt.
Of wonderen ook echt kunnen gebeuren ?
Jammer genoeg heb ik hier geen pasklaar antwoord op en dat het ook een prijskaartje zal hebben, staat als een paal boven water. Met “prijs” denk ik niet zozeer in termen van een “factuur” maar eerder in het leren “loslaten” van dingen waar de mens, zonder dat hij het echt beseft , afhankelijk van (of zelfs bijna verslaafd aan) gemaakt is. Aan u de vraag om in uw eigen binnenste op zoek te gaan, maar wees gerust… ieder van ons draagt het in zich. Leren om anders te denken en te leven zou een deel van de oplossing kunnen worden. Kijk hoe bijvoorbeeld het fietsgebruik de laatste jaren niet enkel een oplossing werd om de files ter vermijden maar tevens zorgde voor een geringere belasting van het milieu. Momenteel misschien een druppel op een hete plaat, maar wel reeds een eerste druppel ! Weet dat het de zwaarste regenbui ook steeds begont met een eerste druppel. Geloof me, er zijn nog massa’s druppels die we kunnen bedenken.
Blijven geloven, de boodschap uitdragen en druk uitoefenen
Hierbij denk ik in eerste instantie aan mensen als David Attenborough, Jean Jacques Cousteau, Dian Fossey en nog vele anderen. Zij hebben bij velen van ons de ogen geopend en ons doen nadenken. Ze toonden ons de wondere wereld waar wij deel van uitmaken en probeerden ons de belangrijkheid van de onderlinge samenhang tussen alles te laten inzien !
Al jaren hebben zij een vreedzame strijd geleverd en niet zonder resultaat…
Zonder deze wetenschappers zouden milieuorganisaties, die er voor strijden om natuurgebieden te beschermen tegen de macht van het geld, misschien nooit ontstaan zijn. Deze natuurgebieden zijn de plekken waar anderen nu in contact kunnen komen met de wondere wereld van de natuur waardoor interesse en respect kan groeien voor het leven op aarde.
Gelukkig zijn er ook tekenen van hoop
Ik ben blij dat ik dit betoog kan afsluiten met een aantal positieve noten. Door de inzet van zowel biologen, natuurvorsers, wetenschappers en de overheid werden ondertussen al mooie resultaten geboekt in eigen land. Denk alleen al aan de projecten die deel uitmaken van het Sigmaplan waarbij de aanleg van overstromingsgebieden perfect samengaan met het ontstaan van nieuwe prachtige biotopen voor vochtminnende planten en watervogels. Verder merk ik dat een aantal diersoorten die sinds lange tijd niet meer voorkwamen in ons land, nu terug opgemerkt worden. Wolven, bevers, ja zelfs een zeearend die opnieuw komt broeden in West-Vlaanderen.
Dit zijn hoopgevende berichten maar de vlam mag niet doven, in tegendeel… het vuur moet nog meer aangewakkerd worden en daar kan jij ook aan meehelpen ! Natuurlijk hoor ik jullie vragen “Hoe dan ?“
Wel praat er over, met uw kinderen, met uw familie en uw vrienden. Tracht je verhaal te onderbouwen met uw eigen ontdekkingen in de natuur, net zoals ik al jaren tracht te doen. Denk misschien ook even na welke beleidsmensen deze manier van denken het meest ondersteunen, ook dat kan op termijn een verschil uitmaken.
De mens onderscheidt zich van de dieren door zijn verstand en zijn vermogen om te creatief te zijn.
Het is aan u om te bepalen hoe u dit verstand en deze creativiteit gaat gebruiken in uw verdere leven.
Bedankt voor uw bezoek
Vergeet niet om je op dit blog in te schrijven, zo blijf je op de hoogte wanneer er nieuwe berichten verschijnen
It is essential that we keep in mind that we are just renters and not owners of our planet…
That’s exact what I meant 🙂 But we are renters with very low respect….
Mooi geschreven en onderbouwd met prachtige foto’s.
Dank je Neeltje voor de waardering 🙂
Eerst en vooral mooie foto’s. Inderdaad voor oorlog is er geld en wat brengt dat op? Een hoop ellende, armoede en alles kapot maken meer niet, is triestig ik hoop dat de mensen hun ogen eens open doen, de natuur is zo mooi
Dank je Rudy voor deze mooie aanvulling op mijn betoog 🙂 Als iedereen maar eens zou denken zoals wij denken hé….
Every day should be Earth Day! Such beautiful photos, Rudy. Your photo quality is what I strive for with my little camera!
This is so true Sue…. For me it’s every day Earth Day as I’m most of time out in nature.
Thanks for your appreciation and the nice comments on my pictures.
Compassie is allesomvattend. Compassie kent geen grenzen. Compassie gaat gepaard met bewustzijn, en bewustzijn doorbreekt alle smalle terreinen. Bewustwording, daarop dient men zich te baseren, fundamenteel als prior.
Een schitterende greep uit natuurlijke schoonheden wist je weer tentoon te geven met uw voortreffelijke fotografie.
Dank je Marc voor je waardering 🙂
Une merveilleuse série, Rudi
Merci Marion 🙂
Bonne soirée et amitiés
Hallo Rudi,
das sind sehr schöne Aufnahmen.
Und ich denke, Wunder können immer wieder mal geschehen.
Lieber Gruss Claudia
Vielen Dank Claudia 🙂
Ik sluit mij helemaal bij jou en jouw vrienden van je blog aan Rudi.
Vroeger zeiden wij: “Verander de wereld, begin bij jezelf!”
Dit gezegde heb ik al heel lang niet meer gehoord, maar geldt toch nog steeds 🤔 ?
Dat is zeker meeer dan waar Hans, maar mensen zijn deze dingen aan het vergeten… ze hebben te veel andere prioriteiten.
Nog een fijne zondag gewenst en groetjes.
This is an excellent tribute to Earth Day, Rudi. You inspire with your photos, you inform with your text, and you encourage us to do what we can. I like the idea of speaking with our children and friends, as well as telling the story ourselves in our own way. Have a great weekend and keep doing what you’re doing!
Thanks you so much for these nice words !
Have a lovely sunday and lots of greets.
Hiermee laat je zien dat je een ware ambassadeur bent voor het behoud van onze aarde. Je hebt je treffende betoog gelardeerd met prachtige foto´s.
Dank je Jetske voor deze mooie aanvulling op mijn betoog, hopelijk wordt mijn boodschap ook voldoende opgepikt, doorgegeven en vooral ook toegepast 😉
Wat maakt jij mooie foto’s. Vogels soorten heb je mooie fotografeert. Echt super. Planten en bloemen groeien in de natuur. Vlinders ziet prachtig uit. Knap! Tor/kever ziet best wel groot uit. Maar is het niet. Mooie wandeling heb je gemaakt. Fijne dag.
Dank je wel hoor, het zijn foto’s van de voorbije maanden en van vorig jaar om mijn betoog rond World Earth Day een beetje in te kleden hé 🙂
Een mooi pleidooi met prachtige foto’s die dit kracht bij zetten, Rudi.
Reeds als kind had ik oog en oor voor al dat mooie, ik heb me altijd goed gevoeld in de natuur, lang voordat goeroe’s me daarvan moesten overtuigen en/of me daarin beïnvloedden.
Door het fotograferen is dat gevoel alleen maar versterkt.
Idem dito hier Hilde, als kind voelde ik me reeds veel meer thuis in de bossen en velden dan tussen al die drukte die je meestal aan de kusten vindt. Vandaar wat we ook meestal bergvakanties maakten in Zwitserland en Oostenrijk. Strandvakanties spraken noch mijn ouders, noch mij echt aan. We waren wandelaars in hart en nieren wie in de natuur wandelt, ontdekt dingen en dan kwamen de vragen vanzelf…. en dat is tot op de dag van vandaag nog steeds zo 🙂